Классный час на тему Кәл Йеңи жил!

Мәктәп оқуғучилириға беғишланған йеңи жиллиқ программа.

В зал входит Мәжнун за ним Ләйли

Мәжнун(арчиниң йениға жүгрәйду):

-Ләйли қариғинә немә дегән чирайлиқ арча бу? Көз тәгмисун тфу тфу немә дегән чирайлиқ.

Ләйли:

-Бизниң кичик достлиримиз үчүн у Мәжнун. Бу арчини балилар үчүн безәндүрдуқ!

Ләйли вә Мәжнун бирликтә: Әссалам һөрмәтлик меһманлар, кичик достлар. Бизниң бүгүнки чөчүгимизгә кәлгиниңларға биз бәк хошал.

Мәжнун: (саатниң үни аңлиниду)

-Ләйли немә болуп кәтти. Немә үн бу?

Ләйли:

-Бу бизниң сехирлиқ саатимиз, у кона жилниң өтүп кетип барған минутлирини санимақта.

(Қой бешини саңгилитип кирип келиду)

Қой: - Немә болди мениң билән хошлишип йеңи жилни қарши ағиниватамсиләр. (рәнжигән үн билән)

Ләйли: Яяяқ қой биз һәр қачан сени көрүшкә алдираймиз, сән наһайити мөмүн, әжайип яхши. Сән бизгә рәнжимә мақулма. Қени йеңи жилни биз билән биргә қарши амамсән.

Қой:Боламда, растма силәр билән қарши алсам боламда.

(хошал болиду)

Ләйли: Әлвәттә болиу.

Қени балилар "Кәл йеңи жил" нахшисини ейтсақ қандақ қарайсиләр

(Балилар нахша ейтиду)

Мәжнун:

-Қара қара! Немә дегән әжайип балилар бу, немә дегән чирайлиқ нахша бу.Һә биз болсақ орман арилап кети баримиз.

(Обходят вокруг елки и натыкаются на сундук).

Мәжнун:

-Ух, ты, мән байлиқ тепивалдим.

Ләйли түрини жиғлаватқандәк қилиду;

-Нәниң байлиғи Мәжнун, апәт кәлди апәт,бу бизниң Қиш бовайниң балиларға әвәткән соғиси, буни ормандики зиянкәшләр сехирлаветипту. Ачқучлирини болса өзлири билән елип кетипту.

Мәжнун:

-Немишкә жиғлайсиз Ләйли, сиз әқиллиқ қиз давай, давай бир нәрсә придумывай! (Ләйли жиғлашни тохтитиду). Мән немә қилишни билимән. Балилар силәрниң ярдимиңлар керяк, маңа ярдәмлишәмсиләр?

Балилар:

-Һә-ә

Ләйли:

-Ундақ болса қени йолға чиқайли.

Мистан кәмпир:

-Опаньки! Кимләр бу? Немә болди, иш издәватамсиләр яки иштин қечиватамсиләр? (әски күлкисини күлиду)

Ләйли дрожащим голосом:

-Немә болди мома, биз ачқуч издәватимиз. (ачқучни көрүп) Оһ, ачқуч.

Мәжнун:

- Мүмкин сизниң ачқучиңиз бизгә керәк болуп қалар, кичик достлар соғисиз қалидиған болди. Қени бизни бир синап көрүң андин ачқучни бериң.

Мистан кәмпир:

-Ах-ха-ха мениңма яхши көрүдиған ишим синап көрүш. Силәрдин тепишмақ сораймән, тапалмисаңлар силәрни йәп қоюмән.

Мәжнун:

-Әгәр тапсақ, ачқуч бизниң

(Мистан кәмпир:загадывает загадки, а дети помогают отгадывать.)

Мистан кәмпир:

-У-уй һәммә тепишмақни тепалдиңларғу мән әнди кимни йәймән . Мә ачқучни мән кәттим. ММММ Башқа йеңи жилға берип әшәдин йәйдиған адәм тапимән. Ха-ха-ха(отдает ключ и под свою музыку исчезает).

Ләйли:

-Уф! қорқуп кәттима, қени Мәжнун давамлаштурайли.

Мәжнун:

- Қандақ қилимиз алдимизда сехирлиқ көл бар.Үзуп өтүш керәк.

Ләйли:

-Балилар бизгә ярдәмлишәмсиләр

Балилар:

Һә-ә

Қени увақта чоңқур дәм алайли, көзүмизни жумуп сехирлиқ көлдин үзүп өтәйли (бир қетим көрситип бериду). Қени Қени балилар бизниң кәйнимиздин қайтилаңлар. (балилар үзүватқанда суниң үни чиқиду)

Су адими:

-Ким бу кәлгән? Немә дегән жик меһман бу, мән ялғузлиқтин зерикип кәттим.

Мәжнун:

-Һөрмәтлик су адими. Бизгә ачқучни соға қилсиңиз боламду, болмиса бизниң балилар соғисиз қалиду.

Су адими:

-Һеч немәңларни билмәймән, маңа хошаллиқ, уссул, нахша керәк. Әгәр мону кичик достлар маңа уссул ойнап бәрсә ойлинип корүмән .

Мәжнун:

-Қени балилар бизгә ачқуч керәк, шуниң үчүн уссул ойнап берәмсиләр.

Балилар:

Һә-ә

(Звучит веселая музыка, под которую дети исполняют простые движения, можно танцеать вокруг елки. вместе с детьми начинает танцевать и Водяной)

Водяной вытирает слезы:

-Ярайсиләр,әжайип. Уссул, әжайип, мән узақ жиллар мундақ хошал болуп көрмәптимән , мана ачқуч силәрниң.

Ләйли:

-Қени балилар судин қайтип қуруқлуққа чиқайли. Ағизиңларға һава елиңлар вә көзүңларни жумуңлар. (балилар үзүватқанда суниң үни чиқиду)

(Звучит музыка и слышится мяуканье. Кот лежит на коврике и делает вид, что слушает музыку и подпевает.)

Мәжнун:

-Қараң ләйли мөшүктә бизниң ачқуч.

(балилар үзүватқанда суниң үни чиқиду)

Ләйли тихонько трясет его за бочек:

-һәй мөшүк, һәй мөшүк охан.

Кот открыл один глаз:

-Яу, мяу, ухлаватимяу, чүшүмдә нахша етиватимяу.

Мәжнун:

-Мөшүк охан, бизгә ачқуч керәк, тез охан. Ачқуч үчүн биз саңа нахша ейтип беримиз. Қандақ қарайсән, келишәмсиләр?

Кот подпрыгивает на ноги:

-Мақул нахша ейтиңлар, яу мяу,мяу.

Балилар: (арчә нахшисини ейтиду)

-Ярайсиләр, мана ачқуч (ачқучни сөйүп бериду).

(Кот уходит, махая лапой и посылая воздушные поцелум.)

Мәжнун:

-Ләйли,қриғинә қанчә ачқуч болди?

Ләйли:

-Техи һәммисини жиғип болмидуқ. Әнди қарақчини тепиш керәк.

Қарақчи акцент билән:

-Қарақчини чақийдиңларма?

Мәжнунма акцент билән:

-Чақийдуқ, чиқийдуқ

Қарақчи

-Бу мян! немигә чақийдиңлар?

Ләйли:

-Бизгә ачқуч керәк, балиларға соға бериш үчүн.

Қарақчи

-яқ, женим ачқуч денга туриду, силәрдә денга йоқ денга, денга болмиса товарма йоқ.

Ләйли:

-Мүмкин мениң дөпәмни аларсиз?

Қарақчи

-Яқ дөпә болмайду, бирақ маңа өз һүнирини көрситәләйдиған балилар болса болиду, мән орманда ялғуз яшаймән, зерикип кетимән нахша ейтип, шеир етип танцевать танцевать қилғим келду.

Ләйли:

-балилар қарақчиға өз һүниримизни көрситимизму

Балилар: Һә-ә

Қени ким (Ләйли билән Мәжнун қол көтәргән 5 балини оттурға елип чиқиду)

(музыка ойнайду)

Қарақчи

-әжайип,әжайип(башмалтақ көрситип) Рәхмәт балилар елиңлар ачқучни.

Мәжнун:

-Ләйли әнди ахирқи ачқуч қалди нәдинму тапамиз(ойлиниду олтирип)

(Музыка аңлиниду кащей кириду)

Кощей:

-Ох-хо-хо тик туруңлар, мидирмаңлар. Кимләр бу?

Ләйли:

-Мән Ләйли, бу Мәжнун. Биз сандуқниң ачқучини издәп жүрмиз, сиз бизгә ярдәм қилсиңиз, ачқучни бәрсиңиз сиз немә десиңиз биз шуни қилимиз.

Кощей:

-Маңға силәрниң нахшаңлар керәк әмәс!

Мәжнун:

-Мүмкин уссул ойнап беримиз. балилар әжайип уссул ойнайду.

Кощей:

-Яқ, уссулму керәк әмәс, өзәм ойналаймән (ойнап қоюду)

Ләйли:

-Мүмкин тепишмақ...

Кощей:

-Яқ,яқ,яқ, тепишмақма қизиқ әмәс.

Ләйли б/н Мәжнун нери туруп:

-Мәжнун бизгә қиш бовайниң ярдими керәк, қандақ чақасақ бола қиш бовайни. Чақириш үчүн қаттиқ вақраш керәк. Қени Мәжнун! Қени балилар бизгә ярдәмлишәмсиләр қиш бовай билән қар қизни чақирайли.

(Зовут деда Мороза и Снегурочку, они появляются)

Балилар вақирайду

Қиш бовай:

-Немә болуп қалди? Немә жағдай? балилар немишкә соғисиз, мениң халтам қени?

Ләйли:

-Қараңа қиш бовай халтиңизни сехирлап сандуққа селип ачқучлирини әскиләр еливапту. Төртини алдуқ, бирсини бәмәйватиду.

Қиш бовай кощейға:

-Бәр ачқучни яхшилиқчә болмиса, қатуруп ташлаймән.

Кощей:

-Яқ, бәрмәймән.

Қиш бовай

-Қени балилар маңа ярдәмлишиңлар мону зиянкәшни фудәп қаттуруп ташлайли.

(Һәммиси фудәйду, ачқуч йәргә чүшиду, кощей қатиду.)

Қиш бовай -Мән саңа дедимғу, әнди балиларни рәнжитмә кәт яхшилиқчә!

(қиш бовай билән Қара қиз сандуқни ачиду Қиш бовай өзиниң халтисини елип балиларни тәбрикләйду вә йеңи жил маймунни қарши елип, қой билән хошлишиду)