Ізгі педагог Ш. А. Амонашвилидің Учитель, вдохнови меня на творчество еңбегіне пікір

Ізгі-педагог Ш. А. Амонашвилидің

«Учитель, вдохнови меня на творчество» атты еңбегіне эссе.

Бұл еңбекті оқи отыра үлкен әсерге, жақсы сезімге бөлендім. Өз өміріме бағыт-бағдар беретін, оқушыға деген көз қарасымды, шабытымды оятып, үлкен сенімділікпен қадам басуға әсер ететін шығармалардың бірі. Кез-келген жағдайдан шығып, сол жағдайлардан шабыт алуға болатының мына жолдардан түсіндім:

«Можно ли вдохновиться, находясь в отчаянии?

Оказывается, можно.

Но надо, чтобы ты умел прислушиваться к своему ангелу, который верит в тебя и любит тебя.»

Шынымен, кез-келген өкініштің өзі жаңа іс бастауға, жаңа күш береді.

Оқушыларға білім беру үшін әр мұғалім өзі шабыттана білуі керек, ал шабытты кез келген нәрседен, кез келген жағдайда алуға болатыны Ш. А. Амонашвилидің бәрі де шабыттандырады деп айтқан жолдарына назар аудару арқылы ұғынуға болатыны тағы бір дәлел.

Вдохновляют Кавказские горы.

Вдохновляет красота.

Вдохновляют дети, учителя.

Вдохновляет жена.

Вдохновляет моя правнучка Тамусики.

Вдохновляют ласточки, которые гнездятся на моей веранде.

Вдохновляют цветы, облака, камни, журчанье ручья.

Вдохновляет виноградная кисть на лозе.

Вдохновляет память, мечта, воображение.

Вдохновляют классики педагогики...

Могу вдохновиться даже возмущением, даже грустью, даже неудачей, даже безысходностью, даже несправедливостью.

Кейде мектепте жүргенде әділетсіздікке кез боласын. Сондайда еңсеміз түсіп, ешбір іс істегін келмей, өз-өзімізге келе алмай жүретініміз рас. Осы жұмыстан шығып кетейін бе деп те ашуға келеміз Ал кей жағдайда әділетсіздік орнағанда керісінше, жоқ мен ондай адам емеспін, мен өзімдікін дәлелдеймін деп, жақсы бір ойлардың, жақсы бір дүниелер жасалып жататыны да бар. Ол үшін әрдайым эмоцияға беріліп кетпей ақылмен әсер етіп, жүрегімізді тыңдай білу керектігін Ш.А. Амонашвили өз еңбегінде ашып көрсеткен. Тіпті әр ойын аяқтарда «Учитель, дай Бог Вам вдохновения на творчество!» деп кез келген адамды сол бір сөзімен шабыттандырып, үлкен қуат беріп, жаңа күш жинағандай боласын. Шынымен, неге әрдайым бір-бірімізге осы шабыт, қуат беретін сөздерді «Ни пуха, ни пера» деп бір-бірімізге сәттілік тілеп жатқанша «Учитель, дай Бог Вам вдохновения на творчество!» деп алмастырмасқа.

Бұл еңбегінде Ш. А. Амонашвилидің көрегендігі, ұлылығының арқасында әр тыңдарманның ойын тауып тұрғандай. Әр айтқан сөзі үлкен әсер беріп, жаңа бір іске, жаңа бір шабыт беріп, мұғалімді қолдай отыра биік шыңға талпындырады. Өз өмірімен мысал келтіре отырып еш нәрседен түңілмеуге, керісінше түңілудің арқасында жаңа бір істі бастауға шабыт алуға болатындығын өмірімен байланыстыра отырып дәлелдеген. Әр ойын шынайылылықпен жазып, кез келген тыңдарманның жүрегінен жол табатын, үлкен әсер мен керемет сезімге, ең басты үлкен шабыт беретін шығарма. Кез келген мұғалім баламен жұмыс жасамас бұрын бұл шығарманы оқудың маңызы зор! Себебі, Ш.А. Амонашвили бұл еңбегінде мектептің бар өмірін, оқушы бойындағы қорқынышты, мұғалім стильдерін, мұғалім мен оқушының арақатынасын жете түсіндірген. Оқушының ойына үңіле отырып, сүйіспеншілікпен, таза жүрекпен, дұрыс әрекетпен әсер етудің жолдары көрсетілген. Әсіресе, ҰБТ-де оқушыларға мұғалім тарапынан, ата-ана тарапынан қойылатын талаптар жақсы көрсетілген. Неге ҰБТ тапсырушы түлектеріміз естерінен танып, қорқыныш сезімінде болады? Себебі оның жан дүниесіне ешкім үңіліп қарамайды, тек талаптар ғана қойып, қорқыныш тудырады. Егер мектеп бітіруші түлектерге «Алға қойған мақсатын қандай?» десек, ҰБТ-ны тапсырып үлкендердің үмітін ақтау деп жауап береді. Яғни қойылған талаптарды орындау! Сондықтан баланың қорқынышын болдырмай, сүйіспеншілікпен білім беру керектігін осы еңбеті оқи отырып, тағы бір мәрте түсіндім!