Сценарий к сказке Куян кызы

Раздел Другое
Класс -
Тип Конспекты
Автор
Дата
Формат docx
Изображения Нет
For-Teacher.ru - все для учителя
Поделитесь с коллегами:

БЕРЕНЧЕ ПӘРДӘ

(Өйдә)

Автор: Борын-борын заманда матур бер урманда яшәгән ди куяннар гаиләсе: Ана Куян, Куян Кызы һәм Куян Малае. Алар бик тату яшәгәннәр һәм бер-берсен бик яратканнар.

Ана Куян: Балаларым, җан кисәкләрем, мин сезгә бүләкләр алып килдем.

Куян Кызы: Кишерме?

Ана Куян: Юк

Куян Малае: Кәбестәме?

Ана Куян: Юк.

(выходят из-за стола, әнисе янына киләләр).

Куян Кызы: Яңа матур күлмәкме?

Ана Куян: Юк. алар сездә тулып яталар.

Куян Малае: Ә, модный чалбар джинсымы?

Ана Куян: Юк, алар да бар бит инде.

Куян Кызы. Куян Малае (вместе): Нәрсә соң? Табалмыйбыз. Әйт, әнкәй! Әйт! Күрсәт әнкәй!

Куян Ана: (сумкадан итекләрне ала, күрсәтә) Менә сезгә киез итекләр. Тышта салкын, аякларыгыз өшемәсен.

Куян Кызы. Куян Малае (бергәләп): Ура! Ура! Яңа итекләр! (тиз кияләр дә шатлыктан бии башлыйлар).

Куян Малае: Кара әле, сеңлем! Нинди матур итекләр! Ә үзләре кап- кара.

Куян Кызы: Ә минеке матуррак. Үзем шикелле ап-пак, чиста.

(Балалар әнисе янына йөгереп киләләр, өелуют).

Куян балалары: Рәхмәт, әнкәй! Рәхмәт!

Куян Ана: Җылы тәнегездә тузсын! (Балаларын кочаклап сөя).

Куян Малае: Әни! Бу итекләрне яңартып аласы килә. Дусларга күрсәтергә кирәк, урманда әз генә йөреп керием әле.

Куян Кызы: Ә мин башта дәресләр хәзерлим.

Куян Ана: Ярар, улым! Тик озак йөрмә.

(Пәрдә төшә).

ИКЕНЧЕ ПӘРДӘ. (Урманда).

Автор: Шулай итеп, Куян Малае урманга чыгып китте. Анда инде дуслары көтеп торганнар: Бүрекәй, Төлкекәй, Тиенкәй.

(Пәрдә ачыла)

(Урман аланында куянның дуслары уйныйлар).

Куян Малае: Әй, дусларым, карагыз әле, миңа әнкәй нәрсә сатып алды?

Бүрекәй: Кайда? Күрсәт әле!

Төлкекәй: Нәрсә? Нәрсә?

Тиенкәй: Кайдан сатып алды?

Куян Малае: Менә (с гордостью күрсәтә) итекләр.

Бүрекәй: Ай-яй, матурлар!

Төлкекәй: Ай-яй, яңалар!

Тиенкәй: Гел килешеп тора инде үзеңә.

Куян Малае: Хәзер инде мин тышта озак уйнаячакмын. Аякларым өшемәс.

Бүрекәй: Әйдәгез, хәзер качышлы уйныйбыз. Кем саный?

Төлкекәй: Мин! Мин! Әлчи-бәлчи,

Әни күлмәк үлчи,

Әнә тора чыпчык,

Монда торма, тиз чык! (Тиен водит).

Тиенкәй: (закрыв глаза) Минем борыным сизгер,

Күзләрем дә үткен,

Аякларым да бик өлгер.

Хәзер барып тотармын,

Тоткач, кабып йотармын. (ищет)

(никого не видно,а у зайца на снегу черные валенки видны).

Тиенкәй: Ә менә монда куян утыра!

Куян Малае: Каян беләсең?

Тиенкәй: Итекләрдән белдем. Алар кап-кара, әллә каян күренеп тора.

Куян Малае: (с обидой) Мин алай уйнамыйм.

Төлкекәй: Алай булса, куышлы уйныйбызмы? Кем саный?

Бүрекәй: Мин! Мин!

Син ак куян,

Йомшак куян

Әбәк-әбәк

Син кач, куян!

(Төлкекәй водит, аннары Бүрекәй, барысы куянны тиз тоталар.

Ә Куян Малае никого не может поймать).

Куян Малае: Юк, кимим мин бу итекләрне. Рәхәтләнеп уйнап та булмый.

(Өйгә кайтып китә)

ӨЧЕНЧЕ ПӘРДӘ.

(Өйдә. Перед зеркалом Куян Кызы на валенки не насмотрится).

Куян Малае: Әни! Әни!

Куян Кызы: Әни өйдә юк. Кибеткә китте.

Куян Малае: (шатланып) Бик яхшы! Хәзер мин бу итекләрне яшерәм, берсе дә табалмас.

(Урындык астына качыра. Куян Кызы наблюдает. Куян Малае урамга йөгереп чыгып китәргә тели. Каршысына әнисе килеп чыга).

Куян Ана: Улым, син кая барасың?

Куян Малае: Уйнарга чыгам.

Куян Ана: (башын тота) Яланаякмы?! Итекләрең бар ич! Ки әле хәзер үк!

Куян Малае: Алар белән уйнарга уңайсыз. Йөгерә дә алмыйм, кача да алмыйм.

Куян Ана: Кимәсәң-чыкмыйсын! Тышта салкын, салкын җил дә исә.

Куян Малае: Ә мин аларны каядыр куйдым. Оныттым.

Куян Кызы: Менә алар, урындык астында. (Урындык астыннан итекләрне алып, абыйсына бирә).

Куян Малаь: (с обидой) Ярар инде, киям...

(Аңа Куян һәм Куян Кызы икенче бүлмәгә чыгып китәләр).

Куян Малае: Әһә, киттеләр.

(Итекләрен диван астына яшерә һәм тиз генә урманга чыгып китә. Куян кызы керә һәм идәнне себерә башлый. Диван астыннан итекләрне табып ала).

Куян Кызы: Нәрсә бу? Итекләр! Әни, ул тагын итекләрен кимәгән.

(Әнисенә итекләрен бирә).

Ана Куян: (тәрәзәне ачып чакыра) Улым! Итекләреңне ки!

Автор: Әнисе кидерә, ә Куян Малае сала. Әнисе кидерә, ә Куян Малае сала. Боз өстеннән дә, кар өстеннән дә яланаяк йөгерә. Бер көн йөгергән, ике көн йөгергән, өченче көнне инде аксый-аксый әнисе янына килгән.

(Пәрдә ачыла)

Куян Малае: Әни! Әни! (елый) Минем аякларым бик авырта.

Куян Ана: (диванга утырта, аякларын карый, җәлли) Әй, якты йолдызым, синең аягың шешкән ич.

Тиенкәй: (тәрәзәгә шакый) Әй, Куянкай, әйдә уйнарга. Сине генә көтәбез.

Куян Кызы: Ул авырый.

Төлкекәй: Ни булган аңа?

Куян Малае: АякларЫ бик авырта.

Бүрекәй: Безнең урманда табиб бар. Аның исеме Айболит.

Ана Куян: Ул кайда яши?

Бүрекәй: Хәзер саесканны чакырам. Ул белә, (тәрәзәне ачып чакыра) Саескан түтәй! Кил әле монда!

Саескан: Нәрсә кирәк? Барысын да беләм. Барысын да сөйлим.

Ана Куян: Безгә Айболит кирәк. Син юлны беләсеңме?

Саескан: Беләм! Беләм! Әйдәгез киттек!

(Җәнлекләр Куян Малаен күтәреп алалар һәм Айболитка алып китәләр).

(Пәрдә төшә).

ДҮРТЕНЧЕ ПӘРДӘ.

(Айболит янында)

Автор: Ә доктор Айболитның эше бик күп. Аңа төрле җәнлекләр килгәннәр.

Айболит: Кем керә?

(животные по очереди ).

Авыру Телке: Ах, мине шөпшә тешләде.

Күбәләк: (янган канатын күрсәтә) Минем канатыма ут тиде.

Аю: (йөткәрә) Минем тамагым авырта.

Керпе: (елап) Минем тешләрем авырта.

Эт: Бер тавык минем борынны чукыды.

Песи: Минем эчем авырта.

Ябалак: Минем күзләрем бернәрсә күрми.

(каждому Айболит градусник куя).

(Менә Куян Малаен алып керәләр).

Айболит: (куянны күрә) Бәләкәй балаларны чиратсыз карыйм мин. Сөйләгез әле, ни булган.

Төлкекәй: Аның аяклары авырта.

Бүрекәй: Ул кар өстеннән ялангач йөгергән.

Тиенкәй: Ул итекләрен яшергән.

Куян Малае: Бүтән алай эшләмим.

(Табиб зур банкадан май ала, куянның аягына сөртә).

Айболит: Салкын көннәрдә җылы киен! Олыларны тыңла! Ә менә сиңа күчтәнәч! (Кишер бирә).

Куян Малае: Рәхмәт сезгә.

Бар җәнлекләр: Рәхмәт! Рәхмәт!

Айболит: Сау булыгыз!

(Пәрдә төшә)

Автор: Өч көн үтте. Куяннын аягы төзәлгән. Ул хәзер киез итеген бер дә салмый икән.


© 2010-2022