Эссе Балаларға арналған жүрек

Балаларға арналған жүрек

«Бала адамның бауыр еті» дейді. Шынында, өмірден алғанымыздың ең жақсысын ішкі жан дүниемізбен осы балаларға бергіміз келеді. Адам өмірде өз мақсаттарына жету үшін, күш жігерімен білім алып, өмірге көз жүгіртіп, өмірден сабақ алады. «Адам өмірде барлығын жүре үйренеді» дегенді жие естуші едім. Шынында, осы уақытқа келгенше өмірдің талай уақиғасына куәгер болып келемін. Cтудент кезімізде ұстаздарымыз осы мамандық жолын сендерге өмір үйретеді - дейді. Шынында осы өмірім айғақ.

Мектепке қызметке келгеннен бері балалардың мінездері әртүрлі, бір-біріне мүлде ұқсамайды. Олар менің жанұямның балаларындай болды, олардың тәртіпсіздік жағдайы жайлы мұғалім ескерту жаса көңілім жабырқайланып балаға тәрбие жөнінде «Тәрбиелеуде нені ескермедім?» деген ой мені мазалайтын. Бірақ баланың ішкі жан дүниесіне үңілсек оның әдемі, таза, нәзік бүлдіршіндер екенін байқауға болады. «Не орсаң, соны жинайсың» дегендей балаларды өзін-өзі танып білумен бірге, өзін де, өзгені де қуанта білуге үйрету керек. «Мыңға бергенше, баланың біріне бер» дегендей біз тек қана жылы жүзбен қарап қуаныш сыйласақ деймін. Баланың қуанғанын көру осы ғажайып сәт, менің бойымды қуанышты сезім баурайды.

Менің өмірдегі бақытым - жүрек қалауымен ұстаз болуым. Бұл сөзді мен жай ғана айта салмаймын өйткені бұлай айтуым

Ақырын жүріп анық бас,

Еңбегің кетпес далаға.

Ұстаздық еткен жалықпас,

Үйретуден балаға, - деп Абай атамыз айтқандай, ұстаз - ұлы тұлға, ұлы есім дегім келеді. Менің өмірдегі бақытым - жүрек қалауымен ұстаз болуым. Күнде ертеңгісін жұмысқа келгенде, балалармен бірге болған әрбір уақытым мені жаңа әлемге жетелегендей болады. Алдымда отырған балалар сүйкімді де, әдемі, байсалды да, ақылды жүздерін көрсем, әрбір үйдің ерке баласының жүздерінен не нәрсені де білуге құштар шабытты, сұраулы жанарларын байқаймын. Олардың менен күтетіндері өте көп...

Бүгінгі білім мен білік бәсекелесі заманда ұландарымыздың биіктен көрінуіне күнделікті ісіміздегі жаңашылдығымыз арқылы, жан-жақты берген тәрбиеміз арқылы қол жеткіземіз деп ойлаймын. Мектеп табалдырығын тарыдай болып басқан және таудай болып шыққан бүлдіршіндерді сауатты, саналы азамат болып өсіру біздің қолымызда. Олай болса еліміздің болашағын ойлайтын саналы азаматтарымыз, қасиетті тілімізді биік - биік шыңдарға шығарып, әлемдік тілдер қатарынан қоссын дегім келеді.

Қазақстан Республикасындағы педегогикалық жасақ

мүшелерінің арасында қашықтықтан өткізілген

«Балаларға арналған жүрек» тақырыбындағы

Республикалық педегогикалық олимпиаданың

«Кішігірім ертегісіне» жіберілген жұмыс

Достар.

Ерте, ерте, ертеде Қаратай, Ұлытай және Әшімтай үшеуі дос болыпты. Қаратай мен Ұлытай жаз уақытындағы ұзақ күндерін қалай өткізетіндерін білмейді. Әрі ойлап, бәрі ойлап Қаратай былай дейді: «Менің ойым ауыл балаларын ауыл шетіне жинап, олармен бірге ойнап, қызықты ойындарды үйретсек сол олжалы болар еді» - дейді.

Ұлытай бұған келіспейді.

• Оданда ел қарап көңілін көтеретін алаңға гүл отырғызайық және қысқы азығымыз болар жемістер отырғызып баптайық, - дейді. Екеуі бір-бірінің ойына келіспей үшінші достары Әшімтайға келеді. Өз ойларын айтып: сен қайсымыздың сөзімізді қалайсың? -дейді. Әшімтай ұзақ ойланбастан: Осы ойларыңды ұзақ жаздың бос уақытында үлгеріп ойынды да ойнап, шаруаны да тындыруға болады. «Жұмыла кіріскен- жүк жеңіл» демекші достық сезімдерімізді күшті екендігін басқа балаларға үлгі етіп, осы ойлаған ойларыңды іске асырайық. Өзіміздің де, өзгенің де көңілін шаттыққа бөлейік -деген екен. Содан бері бір-бірінен айырылмас үш дос болып қалыпты.

Қызықты жаз.

Көктем келіп, күн жылынып, барлық тіршіліктер жандана бастайды. Әр қайсысы өз еріктерімен өз білгендерін істеуде. Жұлдызқұрт, Көбелек, Қоңыз үшеуі жаз уақытында жақсы демалу үшін лагерге барады. Жәнтіктердің жиналғаны сонша, лагерь ауласындағылар көңілді жүр.

Жұлдызқұрт екі күндей үнсіз жүріп, үшінші күні жылайды.

Тәрбиеші:

- Жұлдыққұрт сен неге жылап отырсың? - дейді.

- Мен анамды, бауырларымды сағындым үйге қайтқым келеді, -дейді.

Тәрбиеші:

• Әне қоңыз, көбелек көңілді жүр, сенен басқа ешкім жылаған жоқ, - дейді.

Аз уақыттан соң Жұлдызқұрт жылауын қойып ойнап кетеді. Бір уақыттан соң қоңыздың көңілі де босап жылайды. Үйішін сағынғанын айтады. Бұларды көрген көбелектің де көңілі босап көзі моншақтап жылайды.

Тәрбиеші:

• Көбелек саған не болды?- десе.

Көбелек:

• Мыналар неге жылай береді. Олар жылағасын менде жылап отырмын, -дейді. Сөйтіп көбелектің сөзіне барлығы дуласып күледі. Содан Көбелек, Жұлдызқұрт, Қоңыз келгендерді жұбататын да, бірге ойнап қуантатын да солар болған екен.

Павлодар облысы

Май ауданы

Көктөбе селосы

«Оқушылар үйі» қосымша білім беру педагогы: Смагулова Кумысай Нурсихановна