Эссе по своей профессие

Гүлжанат Ертайқызы Тулкина

Қазан жалпы орта білім беретін

мектеп жанындағы шағын

орталығының тәрбиешісі

Өз мамандығымды мақтан тұтамын.

(эссе)

Өмір - арнасы кең өзен, жай өзен ғана емес, таудан аққан арынды да толқынды, кейде асау тайдай толқыған, кейде жуасып, моп-момақан күй кешкен, кейде жаңбырлы күндері арасынан тасып ағып, іштей бұлыққан өзен.

Байқап қарасам, мен де өзен сияқты жастық шағымнан жүзіп өтіп, үлкен ұстаздық өмірдің дәмін татып, еңбек жолымды өтеудемін.

Бір ғажабы, сол кездегі мұғалімнің дәріс беру тәсілі, білімі, қарым-қатынасы әлі күнге дейін көз алдымда тұр. Өте қарапайым, әрі білікті ұстаздардың тартымды сабағы тақтасы мен борының ғажайып бір сиқырлы күші бар секілді көрінеді көзіме.

Иә, мұндай ұлағатты ұстаздың қатарында ерекше үлгі бола білген мамандығымды таңдауда ықпалын тигізген жан өзімнің анам Сартаева Жақсипа Какабаевнаның есімі ерекше. Мен бақытты балалық шағымда тек ана махаббатына ғана емес, ұлағатты ұстаздың махаббатына бөлендім деп мүдірмей айта аламын. Ой-санамды жетілдіріп, арман қанатына ілестіріп, алға мақсат қоя білу жолымда жөн-жоба көрсетіп, мейірім шуағына бөлейтін балалықтан болашағыма қарай жол ашты.

Осылайша, Семей мемлекеттік педагогикалық институтының бастауыш мектепте оқыту факультетіне құжаттарымды өткізіп, барлық сынақтан сүрінбей өттім. Ел өмірінде елеулі рөл атқаратын осы жоғары оқу орнын 2006 жылы бітіріп, «Бала - шаға қамы үшін», «Анамның ізін басып, үмітін ақтаймын» деген мақсаттармен Қазан жалпы орта білім беретін мектебіне жұмысқа орналастым.

Сөз жоқ, өмірдің бағы - «Қайық тәрізді, үлкен теңіз үстінде сыңалады», демекші, алғашқы ұстаздық жолымды мұғалім ретінде сезінуге барған кезден жақсы түсінуге мүмкіндік берген мектеп ұжымына алғысым шексіз. Мен үшін Қазан жалпы орта білім беретін мектеп қасиетті білім ордасы - өмірімнің ыстығы мен суығының куәсы, екінші үйім. «Мектептің тірегі де, тіреуі де - оқыта білетін мұғалім» - деп Ахмет Байтұрсынов айтқандай, Қазан мектебінің ұстаздары адами адамгершілік асыл қасиет пен ізгілікті бойына жиған ұлағатымен танылып, жан шуағын шашып, сан тәлімгерлер ұстаздық мамандықтың сырын жүрегіме апарар жолдың, іздерін көрсете білді. Шығыс даналығы: «Маған айтсаң ұмытып қаламын, көрсетіп берсең, үйреніп аламын» деген екен. «Халықтың болашағы - ұрпағы, ұрпақтың тәрбиесі - ұстазда» демекші, ұжым мүшелерінің жылы лебіздері, алғашқы ұстаздық өмірге бет алуда, көрсеткен ақыл-парасаттары, мәңгі жан дүниеме әсерін қалдырды.

Өмірдің ащысы мен тұщысы қатар жүретін бұл заманда білім мен сананың орны ерекше. Мен таңдаған мамандық - дәл осы пікірдің айнасы.

Себебі менің жұмыс жасайтын ортам бүлдіршіндер болып табылады. Менің өзіме жалпы осы жастағы балалар өте қатты ұнайды. Олардың тәтті - тәтті қылықтары мен сүйкімді мінездері жаныма сондай жағымды. Әр баланың бойындағы қасиет пен даралық мен үшін керемет бір дүние. Баланы аялау, түсінушілікпен қарау - бойымда кеңінен бар қасиет. Өзімнің бойымдағы дарынды қасиеттердің барлығын осы сәбилердің бойынан көргім келеді. Сондықтан да бар күш-қуатымды жұмсауға тырысамын. Тек ұстаз ғана адамзат баласын жақсы белестерден асырып, үлкен табыстарға жетелейді.

Таңдаған мамандығым - болашақтың қамын ойлайтын мамандық. Мен өз мамандығымды мақтан тұтамын.